Uzyskanie praw do mieszkania spółdzielczego lokatorskiego po śmierci głównego najemcy . W czerwcu br., zmarła mama która była głównym najemcą w mieszkaniu spółdzielczym lokatorskim i członkiem tej spółdzielni. Tata zmarł już kilka lat wcześniej. W sierpniu zostały przeprowadzone postępowania spadkowe po rodzicach. Sytuacja spadkobierców kształtuje się odmiennie w przypadku mieszkań własnościowych i lokatorskich. W pierwszym przypadku przejście praw do lokalu jest podobne jak przy dziedziczeniu prawa własności lokalu. W przypadku lokali lokatorskich osobom z najbliższej rodziny zmarłego przysługuje roszczenie o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy o ustanowienie lokatorskiego prawa do lokalu – pod warunkiem jednak że przed jego śmiercią wspólnie zamieszkiwali. Mieszkanie spółdzielcze własnościoweLokal spółdzielczy własnościowy możemy odziedziczyć, podobnie jak mieszkanie które było własnością od tego czy zmarły zostawił testament, czy nie, będziemy mieli do czynienia z dziedziczeniem testamentowym – generalnie zgodnym z wolą zmarłego albo z dziedziczeniem ustawowym – zgodnym z zasadami określonymi w Kodeksie cywilnym. Niezależnie od rodzaju dziedziczenia, najpierw trzeba będzie przeprowadzić postępowanie spadkowe w sądzie uzyskując postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku oraz sporządzić sądowy bądź notarialny dział spadku. Od niedawna, w przypadku zgodności pomiędzy spadkobiercami, możemy też wszystkie te czynności wykonać o wiele szybciej u notariusza, w drodze tzw. poświadczenia dziedziczenia. W terminie roku od dnia otwarcia spadku spadkobiercy powinni wyznaczyć spośród siebie pełnomocnika, który zgłosi się do spółdzielni w celu uporządkowania sytuacji prawnej lokalu. Jeżeli tego nie uczynią, spółdzielnia może zwrócić się do sądu o wyznaczenie ich mieszkanie przypadnie jednej osobie, powinna zawiadomić o tym spółdzielnię, ale nie lub wdowiec powinni przeprowadzić postępowanie spadkowe. Inaczej nie będą mogli legitymować się odziedziczonym prawem, np. starając się o kredyt w związku ze spadkobraniem praw do mieszkania własnościowego – inaczej niż przy mieszkaniu lokatorskim – nie musimy zostawać członkiem spółdzielni (jednakże przysługuje nam uprawnienie do bycia do niej przyjętym).Z lokatorskim inaczejPrawo do lokalu lokatorskiego nie podlega dziedziczeniu. Dziedziczeniu podlega tutaj jedynie wkład mieszkaniowy wpłacony przez śmierci członka spółdzielni, o mieszkanie lokatorskie mogą się jednak starać w pierwszej kolejności jego małżonek, a w dalszej kolejności jego dzieci oraz inni bliscy. Jest jednak istotny warunek – osoby te musiały mieszkać wspólnie z nim przed jego te mają w takim przypadku roszczenie o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy o ustanowienie lokatorskiego prawa do zwykle nie stwarzają z tym problemów, jednakże gdy spółdzielnia odmówi zawarcia umowy, możemy wystąpić do sądu o wydanie orzeczenia zastępującego oświadczenie woli spółdzielni. Małżonek powinien złożyć do spółdzielni wniosek o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy o ustanowienie lokatorskiego prawa do lokalu wraz z kopią aktu zgonu w ciągu 12 miesięcy od dnia śmierci współmałżonka i wypełnić deklarację przypadku, gdy zaniecha tych czynności, spółdzielnia powinna wyznaczyć mu dodatkowy 6-miesięczny termin na ich dokonanie. Po bezskutecznym upływie dodatkowego terminu spółdzielnia może podjąć uchwałę o wygaśnięciu prawa do jednak dzieci oraz inne osoby bliskie zmarłego (zstępni, wstępni, rodzeństwo, dzieci rodzeństwa, przysposabiający, przysposobiony oraz osoba, która pozostaje faktycznie we wspólnym pożyciu) mogą ubiegać się o zawarcie z nimi które zrezygnują z mieszkania lub też nie mają do niego prawa, dziedziczą jednakże przypadającą na nich część wkładu załatwić formalności od razuNie warto zbyt długo czekać z uporządkowaniem sytuacji prawnej mieszkania. Naturalne jest, że często ze spadkobraniem związane są trudne chwile odejścia kogoś nam bliskiego ale szczególnie w przypadku mieszkania lokatorskiego czas na załatwienie formalności jest też o tym pamiętać aby nie okazało się że trzeba pilnie wykonać te czynności, gdy postanowimy sprzedać mieszkanie własnościowe albo przekształcić prawo lokatorskie lub mieszkanie własnościowe w odrębną własność. Na szczęście formalności w spółdzielni nie zajmują zwykle dużo też serwis: Nieruchomości Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Komplet e-booków: Budowa domu bez pozwolenia + Gwarantowany kredyt mieszkaniowy

Prawo do mieszkania spółdzielczego po śmierci najemcy – roszczenie o przyjęcie do spółdzielni. Po wygaśnięciu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu bliskim, którzy mieszkali razem ze zmarłym w mieszkaniu spółdzielczym, przysługuje roszczenie o przyjęcie do spółdzielni i ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa na ich rzecz.

Mój ojciec jest policjantem na emeryturze. Ożenił się po raz drugi i żona posiada własne mieszkanie. Nie może więc wykupić mieszkania policyjnego. W tym lokalu od zawsze jestem zameldowany i przebywam ja. Chciałbym je wykupić. Czy ojciec może się zrzec lokalu na moją rzecz? Czy muszę w tej sprawie wystąpić do komendanta? Mieszkanie służbowe oraz osoby do niego uprawnione Kwestie dotyczące mieszkań służbowych należnych policjantom uregulowane są w ustawie o Policji, a także dodatkowo w zarządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 września 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału i norm zaludniania lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów, rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 lipca 2004 r. w sprawie warunków najmu lokali mieszkalnych pozostających w zarządzie jednostek organizacyjnych Policji oraz kilku innych rozporządzeniach dotyczących zasad przyznawania równoważników na remont mieszkania lub za brak mieszkania, które to jednak są nieistotne w tej sprawie. Zgodnie z ustawą o Policji „policjantowi w służbie stałej przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego w miejscowości, w której pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej, z uwzględnieniem liczby członków rodziny oraz ich uprawnień wynikających z przepisów odrębnych” (art. 88 ust. 1). Zgodnie zaś z art. 89 ustawy „członkami rodziny policjanta, których uwzględnia się przy przydziale lokalu mieszkalnego, są pozostający z policjantem we wspólnym gospodarstwie domowym: 1) małżonek; 2) dzieci (własne lub małżonka, przysposobione lub przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej) pozostające na jego utrzymaniu, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie 25 lat życia; 3) rodzice policjanta i jego małżonka będący na jego wyłącznym utrzymaniu lub jeżeli ze względu na wiek albo inwalidztwo17, albo inne okoliczności są niezdolni do wykonywania zatrudnienia; za rodziców uważa się również ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające”. Tak więc po pierwsze. Za członka rodziny policjanta uznaje się dziecko jedynie do chwili ukończenia przez nie 25 lat i pod warunkiem, iż pozostaje ono na utrzymaniu rodzica – policjanta. Z tego, co rozumiem, Pan nie spełnia już tego warunku. Po drugie. Tytuł prawny do lokalu mieszkalnego może otrzymać tylko i wyłącznie funkcjonariusz Policji. Osoby wymienione w cytowanym art. 89, które uwzględnia się przy przydziale lokalu mieszkalnego policjantowi, nie posiadają samodzielnego tytułu prawnego do lokalu. Ich uprawnienie do zamieszkiwania w lokalu wywodzi się z tytułu prawnego, jaki posiada policjant (wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 listopada 2010 r., sygn. akt III SA/Łd 496/10). Prawo do wykupu mieszkania Tak więc prawo do wykupu mieszkania przysługuje jedynie policjantowi, a nie członkom jego rodziny. Osoby inne niż funkcjonariusz publiczny, może uzyskać prawo do najmu lokalu pozostającego w dyspozycji Policji jedynie na mocy rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 lipca 2004 r. w sprawie warunków najmu lokali mieszkalnych pozostających w zarządzie jednostek organizacyjnych Policji. W tym celu jednak musi Pan złożyć wniosek do właściwego Komendanta Policji o zawarcie z Panem umowy najmu na przedmiotowy lokal, jednocześnie zaś Pański ojciec musi złożyć rezygnację z przysługującego mu prawa do lokalu. Zgodnie z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, umowę najmu lokalu mieszkalnego zawiera się na podstawie decyzji administracyjnej wydanej przez organ Policji właściwy w sprawie przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz przydziału i opróżniania tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów. Z chwilą zrzeczenia się uprawnienia do lokalu służbowego przez Ojca może jednak dojść do wydania decyzji nakazującej opuszczenie tegoż lokalu zarówno Ojcu, jak i wszystkim innym osobom zajmującym ten lokal (art. 95 ust. 2 i 4). Niestety policja nie ma obowiązku pozytywnego rozpatrzenia Państwa wniosków i nie musi zawrzeć umowy najmu, a może po prostu przydzielić lokal innemu policjantowi. Posiadania „policyjnego” mieszkania nie można w pełni utożsamiać z zajmowaniem lokalu komunalnego. Podobnie w żaden sposób nie jest uprawnione utożsamianie zasobu lokali mieszkalnych, o których mowa w art. 90, z gminnym zasobem mieszkaniowym (wyrok NSA z dnia 13 lutego 2009 r., sygn. akt I OSK 387/08). Jak wynika z treści art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, „na lokale mieszkalne dla policjantów przeznacza się lokale będące w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub podległych mu organów, uzyskane w wyniku ich działalności inwestycyjnej albo od terenowych organów rządowej administracji ogólnej, stanowiące własność gminy lub zakładów pracy, a także zwolnione przez osoby, które decyzje o przydziale uzyskały z jednostek podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych”. Istotne w przedmiotowej sprawie jest orzeczenia naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie sygn. akt I OSK 1633/10 stwierdzające: „Lokale, których właścicielem jest Skarb Państwa lub gmina, a które zgodnie z powołanym art. 90 ust. 1 ustawy o Policji pozostają w dyspozycji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji lub podległych mu organów z przeznaczeniem na mieszkania dla policjantów, mogą być wyznaczone do sprzedaży i stać się przedmiotem sprzedaży, gdy dysponent lokali zrezygnuje z dalszego ich przeznaczenia na mieszkania dla policjantów, co w przedmiotowej sprawie nie występuje. Podkreślić należy, iż zgoda na wykupienie lokalu zajmowanego przez skarżących oznaczałaby w istocie rezygnację Policji z jego wykorzystywania na cele służbowe, tj. rezygnację z dalszego nim dysponowania. Umożliwiłoby to wyznaczenie lokalu, z którego zrezygnował jego dotychczasowy dysponent, do sprzedaży, a potem dokonanie jego sprzedaży na rzecz najemcy lokalu. W obowiązującym stanie prawnym brak jest normy prawnej, która określałaby, w jakiej formie dysponent lokalu ma składać oświadczenie woli o rezygnacji z dysponowania lokalem, celem umożliwienia nabycia go na własność przez osobę zainteresowaną. Zaznaczyć należy, iż takie oświadczenie woli nie może być wyrażone w postępowaniu administracyjnym zakończonym wydaniem decyzji. Należy zaznaczyć, że przepisy ustawowe dotyczące lokali pozostających w dyspozycji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji lub podległych mu organów, tj. ustawa o Policji oraz przepisy wykonawcze do ww. ustawy, nie dają podstawy do rozstrzygnięcia sprawy zrzeczenia się przez organy Policji prawa do dysponowania lokalem a także wyrażenia zgody na jego wykup decyzją administracyjną (por. wyrok NSA z 11 lutego 2000 r., I SA 341/99, LEX nr 53765)”. Tak więc najpierw winien Pan uzyskać oświadczenie komendanta o zrzeczeniu się przez niego jako dysponenta z prawa do przeznaczania tego lokalu na rzecz funkcjonariuszy policji, a potem wystąpić do gminy z wnioskiem o wykup. W tym celu powinien więc Pan wystąpić na piśmie do komendanta z wnioskiem o wydanie tego oświadczenia. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼
Wykup mieszkania komunalnego od gminy a dług głównego najemcy. Chciałabym wykupić mieszkanie komunalne od gminy, za które płacę od 30 lat i jestem tam zameldowana wraz ojcem i córką. Ojciec ma dług ok. 40 tys. zł, a to on jest głównym najemnicą. Od pół roku ojciec pobiera rentę rodzinną po śmierci mamy

Śmierć osoby, będącej najemcą danego lokalu mieszkalnego pociąga za sobą określone skutki prawne. Z zasady najem taki powinien ulec wygaśnięciu. Prawo przewiduje jednak, możliwość wstąpienia w miejsce zmarłego najemy jego najbliższej rodziny. Wstąpienie w prawo najmu Wstąpienie w stosunek najmu po zmarłym zależy jednak od spełniania określonych przesłanek i dotyczy tylko określonego kręgu osób, wynik z tego, że nie każdy będzie miał prawo do tego by kontynuować najem po zmarłej osobie. Podstawowym warunkiem uprawniającym do korzystania z najmu poprzednika jest konieczność stałego zamieszkiwania razem z min w wynajmowanym mieszkaniu. Oznacza to, że jeżeli dana osoba nie mieszkał razem z najemcą w wynajmowanym mieszkaniu to nie będzie mogła wstąpić w stosunek najmu. Taki zapis ma chronić osoby stale mieszkające z najemcą w mieszkaniu. Uzasadnia to konieczność zapewnienia zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych osób, które zamieszkiwały w mieszkaniu razem z najemcą aż do jego śmierci. Osoby te z mocy prawa (czyli automatycznie) stają się nowymi najemcami i kontynuatorami najmu zapoczątkowanego przez zmarłego najemcę. Pani Maria Kowalska mieszkała w wynajętym mieszkaniu, po jej śmierci, jej córka Anna chciała zatrzymać wynajmowane przez matkę mieszkanie. Jednak ona sama w nim nie mieszkał, gdyż posiadała własne mieszkanie. W takim wypadku nie może ona wstąpić w stosunek najmu po zmarłej matce, a umowa tak zwyczajnie może przejąć najemWstąpienie w prawa najemcy lokalu mieszkalnego dotyczy jednak tylko określonych osób, a są to:1) małżonek niebędący współnajemcą lokalu, 2) dzieci najemcy i jego współmałżonka, 3) inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych, oraz 4) osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z z ustawąWymienione powyżej osoby, wydają się w pełni opisywać najbliższą rodzinę. Jednak należy zauważyć, że nie ma w tym gronie takich osób jak rodzice, dziadkowie, czy też wnukowie po zmarłym najemcy, które chociażby zamieszkiwały z najemcą w wynajmowanym mieszkaniu to i tak nie mogą wstąpić po zmarłym najemcy w stosunek najmu. Zastanawiające jest to, dlaczego ustawodawca wyżej ceni sobie osoby żyjące we „wspólnym pożyciu”, (gdzie określenie to odnosi się najczęściej do osób żyjących w konkubinatach), a rodzinę taką jak rodzice, dziadkowie, wnukowie pomija. Taka sytuacja jest krzywdząca, ponieważ osoby te mają problemy z automatycznym wstąpieniem w stosunek najmu po zmarłym najemcy. Kwestię tą w pewien sposób łagodzą orzeczenia sądów, które dosyć szeroko interpretują pojęcia „obowiązku alimentacyjnego” i „wspólnego pożycia”, co pozwala na zaliczenie takich osób jak wnukowie do kręgu osób uprawnionych do wstąpienia w stosunek najmu. Niemniej jednak krewni w linii prostej powinni korzystać z wyraźniejszych i bardziej przejrzystych zasad wstępowania w stosunek najmu po zmarłym prawna: art. 691 kodeksu cywilnego Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Polski Ład. Ściąga dla przedsiębiorców, księgowych, kadrowych (PDF)

Wejście w stosunek najmu po śmierci najemcy. Faktycznie Kodeks cywilny wyklucza wstąpienie w stosunek najmu przez wnuczkę, po śmierci babci z mocy prawa. „Art. 691. § 1. W razie śmierci najemcy lokalu mieszkalnego w stosunek najmu lokalu wstępują: małżonek niebędący współnajemcą lokalu, dzieci najemcy i jego współmałżonka
Spadek Uzyskanie prawa do mieszkania spółdzielczego lokatorskiego po latach od śmierci najemcy Indywidualne porady prawne 24 lata temu zmarł nasz tata, do dzisiaj nie przeprowadzono sprawy spadkowej. Tata nie posiadał żadnego majątku, ale był członkiem spółdzielni mieszkaniowej i głównym najemcą lokalu. Jak w tej chwili najprościej załatwić tę sprawę, aby nasza mama, czyli żona zmarłego, została członkiem spółdzielni mieszkaniowej? Pozostali spadkobiercy po tacie to, oprócz mamy, ja, dwaj bracia i siostra. My zgodnie chcemy, aby całość odziedziczyła nasza mama. Masz podobny problem? Kliknij tutaj i zadaj pytanie. Śmierć małżonka a lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego Opisaną kwestię regulują przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych: „Art. 14. 1. Z chwilą śmierci jednego z małżonków spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, które przysługiwało obojgu małżonkom, przypada drugiemu małżonkowi. Małżonek ten, jeżeli nie jest członkiem spółdzielni, powinien w terminie jednego roku od dnia śmierci współmałżonka złożyć deklarację członkowską. Małżonkowi zmarłego członka spółdzielni przysługuje roszczenie o przyjęcie w poczet członków spółdzielni. Przepis art. 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Przepis ust. 1 nie narusza uprawnień spadkobierców do dziedziczenia wkładu. Art. 15. 1. W wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w następstwie niedokonania czynności, o których mowa w art. 13, roszczenia o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego przysługują dzieciom i innym osobom bliskim. 2. W wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na podstawie art. 11 lub niedokonania czynności, o których mowa w art. 14, roszczenia o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego przysługują małżonkowi, dzieciom i innym osobom bliskim. 3. W wypadku ustania członkostwa w okresie oczekiwania na zawarcie umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego osobom, o których mowa w ust. 2, które miały wspólnie z członkiem zamieszkać w tym lokalu, przysługują roszczenia o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy zgodnie z postanowieniami umowy o budowę lokalu. 4. Do zachowania roszczeń, o których mowa w ust. 1-3, konieczne jest złożenie w terminie jednego roku deklaracji członkowskiej wraz z pisemnym zapewnieniem o gotowości do zawarcia umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. W wypadku zgłoszenia się kilku uprawnionych, rozstrzyga sąd w postępowaniu nieprocesowym, biorąc pod uwagę w szczególności okoliczność, czy osoba uprawniona na podstawie ust. 1 albo 2 zamieszkiwała odpowiednio razem z byłymi małżonkami lub jednym z nich albo z byłym członkiem. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego przez spółdzielnię terminu wystąpienia do sądu, wyboru dokonuje spółdzielnia. 5. Osoba przyjęta w poczet członków spółdzielni w wypadku, o którym mowa w ust. 3, staje się stroną umowy o budowę lokalu wiążącej osobę, której członkostwo ustało. 6. W wypadku wygaśnięcia roszczeń lub braku uprawnionych osób, o których mowa w ust. 3, spółdzielnia wypłaca osobie uprawnionej wartość rynkową tego lokalu ustaloną zgodnie z art. 11 ust. 21 i 22. 7. W wypadku ustania członkostwa w okresie poprzedzającym zawarcie umowy o budowę lokalu osobom, o których mowa w ust. 3, przysługują roszczenia o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy.” Czy można odziedziczyć spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu? Jeżeli więc lokatorskie prawo do mieszkania nie jest wspólnym prawem małżonków, śmierć jednego z nich skutkuje powstaniem roszczeń na rzecz drugiego z małżonków, dzieci i innych osób bliskich, stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy. Nie można więc odziedziczyć spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, ale krewni spełniający wymóg wspólnego zamieszkania ze zmarłym mogą się ubiegać o przyjęcie do spółdzielni w poczet członków i o zawarcie nowej umowy o ustanowienie lokatorskiego prawa do lokalu. Odziedziczyć można również wkład mieszkaniowy. W sytuacji gdy zarząd spółdzielni mieszkaniowej odmówiłby spadkobiercom prawa do podpisania nowej umowy ustanawiającej spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spadkobierca może zwrócić się do sądu o wydanie orzeczenia, które zastępuje oświadczenie woli spółdzielni. Należy więc bezwzględnie zacząć od przeprowadzenia sprawy spadkowej. Potem z dokumentami udać się do spółdzielni mieszkaniowej i wyznaczyć osobę uprawnioną do nabycia prawa do lokalu (może być nią – zgodnie z Państwa decyzją – mama). Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Indywidualne porady prawne Indywidualne Porady Prawne Masz problem ze spadkiem?Opisz swój problem i zadaj pytania.(zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje)
§ 1. W razie śmierci najemcy lokalu mieszkalnego w stosunek najmu lokalu wstępują: małżonek niebędący współnajemcą lokalu, dzieci najemcy i jego współmałżonka, inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych, oraz osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą. § 2.
Umowa najmu należy do dwustronnych umów zobowiązaniowych, której dokładną regulację możemy odnaleźć w Kodeksie cywilnym. Występują w niej zawsze wynajmujący oraz najemca – każda ze stron posiada odpowiadające sobie prawa i obowiązki. Co jednak, gdy wynajmujący umrze? Czy taka umowa automatycznie wygasa, a może jednak trwa?Umowa najmuZgodnie z treścią art. 659 kodeksu cywilnego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rzeczywistości umowa najmu może występować w dwóch formach:zwykłego najmu regulowanego wyłącznie przepisami Kodeksu cywilnego oraz wolą stron zapisaną w formie konkretnych postanowień umownych;najmu okazjonalnego uregulowanego w Ustawie z dnia z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego – w tym wypadku najemca musi złożyć notarialne oświadczenie o poddaniu się egzekucji w przypadku konieczności wcześniejszego rozwiązania od rodzaju umowy najmu zawsze występują w niej dwie strony zobowiązania:wynajmujący będący właścicielem danej nieruchomości, który jest uprawniony do pobierania czynszu za najem oraz kontrolowania stanu lokalu;najemca, czyli osoba, która bierze w odpłatne używanie daną nieruchomość. Nie jest co prawda jej właścicielem, jednak na mocy zawartej umowy może z niej najmu może zostać przy tym zawarta zarówno na czas oznaczony, jak i SA w Łodzi z 1 marca 2016 roku (sygn. akt I ACa 1190/15)Do zawarcia umowy najmu dochodzi, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki (essentialia negotii), do jakich należą przedmiot najmu i czynsz stanowiący ekwiwalent za możliwość korzystania z rzeczy. Nie można mówić o zawarciu umowy najmu, jeżeli nie określono w niej umowy najmu W rzeczywistości umowa najmu może być rozwiązana tak, jak każda inna umowa. Prawo to jest bezwzględne, gdy zobowiązanie zostanie zawarte na czas nieokreślony – tego rodzaju najem zdarza się jednak dosyć rzadko. Jeśli umowa zostanie podpisana na określony czas, nawet z pozoru bardzo długi, możliwość jej rozwiązania istnieje w zasadzie tylko wtedy, gdy strony wyraźnie zaznaczą to w podpisanej jednak ze zdarzeniem, które jest niezależne od woli najemcy i wynajmującego, które – wydawałoby się – skutecznie niweczy cel najmu? Taką okolicznością jest z pewnością śmierć właściciela danej nieruchomości, który zdecydował się na jej wynajęcie. Jak się okazuje nie jest to dostateczny powód do tego, aby umowa najmu była uznana za całkowicie wynajmującegoZgodnie z treścią art. 922 kc prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na spadkobierców. Najem jest kwalifikowany jako prawo o charakterze majątkowym – na jego podstawie wynajmujący osiąga bowiem korzyść pieniężną (okresową lub jednorazową). Nie ma przy tym żadnego znaczenia, czy mówimy tutaj o najmie zwykłym, czy też wynajmującego nie powoduje więc automatycznego rozwiązania umowy najmu, zwłaszcza gdy zobowiązanie ma trwać jeszcze przez najbliższe miesiące lub lata. Prawa przysługujące wynajmującemu wchodzą wówczas w skład pozostawionego przez niego spadku. W przypadku skutecznego nabycia takiej masy przez oznaczonych spadkobierców, to właśnie oni wchodzą w pozycję nieżyjącego już właściciela nieruchomości (wliczając w to możliwość żądania zapłaty czynszu od najemcy).Spadkobiercy wynajmującego mają więc pełne prawo żądać zapłaty czynszu, rachunków za media oraz innych opłat, jakie tylko mogą wynikać z treści umowy najmu. Najważniejsze w tej sytuacji jest to, aby takie zobowiązanie było aktywne po śmierci wynajmującego, tzn. aby umowa pozostawała nadal w okresie swojego ciekawe, umowa najmu wiąże następcę prawnego zmarłego niezależnie od tego, czy wiedział on o jej istnieniu i dokładnej treści. Możliwa jest zatem sytuacja, w której najemcy wiedzą o spadkobiercach wynajmującego, następcy prawni nie mają natomiast pojęcia o istniejącym zobowiązaniu. W tym przypadku najemca jest oczywiście zobowiązany do poinformowania nieświadomego spadkobiercy o istnieniu rzeczonej umowy oraz o konieczności kontynuowania podpisania nowej umowy najmuŚmierć wynajmującego powoduje przejście wszystkich praw i obowiązków na jego spadkobierców. Nie ma zatem potrzeby zawierania nowej umowy czy też jej aneksowania. Oczywiście nowy właściciel lokalu może chcieć zmienić istniejące postanowienia umowne lub rozwiązać całe zobowiązanie – jeśli w treści umowy zawartej na czas określony nie będzie takiej możliwości, będzie to bardzo łatwiej jest rozwiązać umowę najmu lub zmienić jej treść, gdy została ona zawarta na czas nieokreślony. W tej sytuacji każdej ze stron, w tym więc i nowemu wynajmującemu, przysługuje prawo do złożenia wypowiedzenia i zakończenia w tym miejscu zaznaczyć, że jeżeli umowa najmu zawarta została w formie ustnej i trwała dłużej niż rok, to poczytuje się ją jako przyjętą na czas nieokreślony. Podobny skutek pojawi się, gdy umowa została zawarta na 10 lat i okres ten już dawno minął (wystarczy upływ jednego miesiąca po wspomnianych 10 latach, aby umowa najmu również przekształciła się w zawartą na czas nieokreślony).Przypomnijmy także, że zgodnie z treścią art. 674 kc, jeżeli po upływie terminu oznaczonego w umowie albo w wypowiedzeniu najemca używa nadal rzeczy za zgodą wynajmującego, poczytuje się w razie wątpliwości, że najem został przedłużony na czas rzeczywistości żaden przepis nie nakłada obowiązku podpisywania nowej umowy najmu, gdy wynajmujący umrze. Spadkobiercy właściciela lokalu mogą kontynuować to zobowiązanie na podstawie dotychczasowej treści zobowiązania, bez potrzeby jego najemcy po śmierci wynajmującegoŚmierć właściciela lokalu w żaden sposób nie wpływa na podstawowe obowiązki najemcy. W dalszym ciągu jest on zobligowany do uiszczana czynszu i wszelkich opłat związanych z korzystaniem z danej nieruchomości. Zmianie ulega tutaj jedynie odbiorca takich płatności – będzie to wielokrotnie już wspominany spadkobierca wynajmującego. Co zrobić jednak w przypadku, gdy pojawia się kilka takich osób i każda z nich żąda zapłaty czynszu?Jeśli spadek nabyło kilka lub kilkanaście osób, to każdy z nich jest uprawniony do wykonywania swoich uprawnień w takiej wysokości, w jakiej nabył udział spadkowy. Najemca nie powinien jednak dzielić czynszu na udziały spadkowe i wypłacać je poszczególnym spadkobiercom – w przypadku dużej liczby wynajmujących byłoby to bardzo uciążliwe, a niekiedy nawet i niemożliwe do wykonania. W tej sytuacji wystarczające jest, aby najemca uregulował swoje powinności płatnicze względem jednego ze spadkobierców. Jeśli kolejni wystąpią z żądaniem zapłaty, najemca może uwolnić się od odpowiedzialności, informując, że swój obowiązek wykonał już względem jednego wynajmującego. W tej sytuacji pozostali spadkobiercy posiadają roszczenie zwrotne względem wynajmującego, który otrzymał całość czynszu. Pamiętajmy, że najemca powinien wstrzymać się z zapłatą do chwili wykazania przez spadkobiercę faktu rzeczywistego nabycia spadku – należy zażądać od takiej osoby okazania wypisu aktu poświadczenia dziedziczenia albo odpisu prawomocnego postanowienia sądu w sprawie stwierdzenia nabycia spadku po określonej osobie. Oba dokumenty zawierają w sobie informację, kto jest rzeczywistym spadkobiercą wynajmującego oraz w jakim dokładnie wynajmującego nie powoduje wygaśnięcia umowy najmu (bez względu na to, czy została ona zawarta na czas określony, czy też nieokreślony). Wszystkie prawa i obowiązki zmarłego związane z takim zobowiązaniem wchodzą do masy spadkowej i podlegają ogólnym zasadom dziedziczenia. Nową stroną umowy (nowym wynajmującym) staje się wówczas spadkobierca, który nabył spadek (lub większa ich liczba, jeśli mamy do czynienia z kilkoma osobami powołanymi do dziedziczenia). Nie jest konieczna zmiana istniejącej umowy, przy czym najemcy są zobowiązani do regulowania swoich finansowych powinności względem spadkobiercy, który jest w stanie okazać wypis aktu poświadczenia dziedziczenia albo odpis prawomocnego postanowienia ws. stwierdzenia nabycia spadku.
Witam ,chciałabym uzyskać jakieś informacje odnośnie spłacania długów nieżyjącego najemcy mieszkania. Sprawa wygląda następująco główny najemca mieszkania zameldował w nim swojego pasierba,do śmierci najemcy wszelkie płatności były regulowane natomiast kilka miesięcy po śmierci najemcy jego pasierb przestał płacić czynsz i pozostałe rachunki.
Czy po śmierci babci wynajmowane przez nią mieszkanie komunalne może przejąć wnuk? Wyjaśniamy, na czym polega najem komunalny i jakie warunki muszą być spełnione, by wstąpić w stosunek najmu po śmierci najemcy. Najem komunalny – na czym polega? Najem komunalny dotyczy lokali wchodzących w skład zasobów mieszkaniowych gminy lub innych jednostek samorządu terytorialnego. W przypadku takiego najmu, umowa zawierana jest wyłącznie na czas nieoznaczony, chyba że zawarcia umowy na czas oznaczony żąda lokator. Odmiennie niż przy innych rodzajach najmu, strony umowy najmu komunalnego nie mają swobody w podziale wzajemnych praw i obowiązków. Obowiązuje ich zawsze podział określony w art. 6a-6e. ustawy o ochronie praw lokatorów. W przypadku najmu lokali komunalnych obostrzone są też przepisy dotyczące sposobu obliczania czynszu i zasad jego obniżania. Przepisy nakładają obowiązek ustalania stawki czynszu za 1 m2 powierzchni użytkowej lokali z uwzględnieniem czynników podwyższających lub obniżających ich wartość użytkową, w tym położenia, wyposażenia oraz stanu technicznego budynku. Ponadto właściciel może na wniosek najemcy stosować określone obniżki czynszu w stosunku do najemców o niskich dochodach. Wypowiedzenie umowy najmu mieszkania komunalnego Gmina może rozwiązać umowę za wypowiedzeniem tylko w sytuacjach wymienionych w art. 11 ustawy o ochronie praw lokatorów. Wynika z niego, że gmina właściwie nie ma możliwości wypowiedzenia umowy, jeżeli lokator nie ma innego lokalu w tej samej miejscowości, mieszka w wynajętym lokalu, nie używa go w sposób sprzeczny z umową lub przeznaczeniem, nie narusza porządku domowego i regularnie płaci czynsz. Wstąpienie w stosunek najmu po śmierci najemcy lokalu komunalnego W związku z często dożywotnim charakterem najmu komunalnego najemcy zainteresowani są w przekazaniu zajmowanego lokalu swoim następcom. Niestety lokalu komunalnego nie można podarować ani dziedziczyć. Natomiast zgodnie z art. 691 kodeksu cywilnego w razie śmierci najemcy w stosunek najmu wstępują: małżonek niebędący współnajemcą; dzieci najemcy i jego współmałżonka; inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych; osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą. Osoby te wstępują w stosunek najmu, jeżeli stale zamieszkiwały z najemcą do chwili jego śmierci. Warunki wstąpienia w stosunek najmu po śmierci najemcy Wstąpienie w stosunek najmu następuje automatycznie z mocy prawa. Nie ma zatem konieczności ani potrzeby zawierania w takim przypadku umowy najmu. Przepis wymaga spełnienia dwóch przesłanek. Pierwszą z nich jest określony stosunek prawny (w tym pokrewieństwa) łączący zmarłego najemcę z osobą wstępującą w jego miejsce. Drugą jest stałe zamieszkiwanie w lokalu w chwili śmierci najemcy. Przykładowo dzieci najemcy, które kiedyś z nim mieszkały w lokalu komunalnym, ale obecnie są już „na swoim”, nie będą mogły wstąpić w stosunek najmu po śmierci rodzica. Wnuk, konkubent, partner – czy mogą wstąpić w stosunek najmu po śmierci najemcy? Innym osobom nie przysługuje prawo do wstąpienia w stosunek najmu po śmierci najemcy, nawet jeżeli w lokalu tym stale zamieszkiwały. Prawo to nie przysługuje na przykład wnukowi najemcy. Potwierdził to Sąd Najwyższy w uchwale z r. (sygn. III CZP 26/02) uznając, że sformułowanie „pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą" może odnosić się np. do konkubenta, a nie do innych krewnych, którzy nie zostali w przepisie wyszczególnieni. Głos w tej sprawie zabrał także Trybunał Konstytucyjny uznając, że ograniczenie liczby osób, które mają prawo do sukcesji po zmarłym najemcy, jest racjonalne i uzasadnione interesem publicznym. Ponadto możliwość wstąpienia w stosunek najmu dotyczy także partnerów w związkach jednopłciowych, których sądy traktują w takich przypadkach tak samo jak innych konkubentów. Wstąpienie w stosunek najmu nie dotyczy tylko najmu lokalu komunalnego, a każdego innego najmu - także np. gdy właścicielem jest osoba fizyczna lub prawna. Sprawdź, jakie mieszkania na wynajem mamy w ofercie - może znajdziesz coś dla siebie? Zobacz mieszkania M na wynajem - sprawdź najnowsze ogłoszenia . 274 313 300 80 14 9 489 37

mieszkanie policyjne po śmierci najemcy